بیماری پارامیکسو ویروس در پرندگان

بیماری پارامیکسو ویروس در پرندگان

 ویروس پارامیکسو ویروس پرندگان، ۹ سروتیپ دارد. مهمترین سروتیپ بیماری پارامیکسو ویروس است که از اکثر گونه های پرندگان صنعتی، خانگی و وحشی جدا شده است. از نظر انتقال روش های تنفسی و دهانی اهمیت یکسانی دارند. آلودگی پوستهٔ تخم با مدفوع ممکن است منجر به انتشار ویروس شود. ویروس گلبول های قرمز خون را آلوده کرده و سپس به تمام بدن منتشر میشود. دورهٔ کمون بین ۴ تا ۷ روز است.

علائم بالینی و بیماری پارامیکسو

علائم بالینی به حدات سویهٔ ویروس بستگی دارد. عمده علائم بالینی در طوطی سانان شامل کرکی شدن پرها التهاب ملتحمه و علائم عصبی مانند عدم تعادل، لرزش سر و بال و فلجی انتهاهای بدن است. میزان مرگ و میر در پرندگان مبتلا ۲۲٪ تا ۵۵٪ است. عفونت مزمن با این ویروس ممکن است در پرنده های بهبود یافته از بیماری بوجود بیاید. تا ۸۴ روز الی ۱ سال بعد از ابتلا، این ویروس از نمونه های گرفته شده با سوآب از دهان و کلوآک جدا شده است.

تشخیص

با استفاده از تستهای سرولوژیک از قبیل ممانعت از هماگلوتیناسیون آگار ژل ایمونودیفیوژن یا الایزا به طور غیر مستقیم می توان آلودگی با این ویروس را تشخیص داد. با این حال روش سرولوژی در تشخیص عفونت ها نسبت به روش جداسازی ویروس کمتر مفید است.

آنتی بادیها ۸ روز بعد از ایجاد عفونت ظاهر می شوند. تست ممانعت از هماگلوتیناسیون برای تشخیص پارامیکسوویروس اختصاصی نیست و ممکن است با دیگر سویه ها واکنش متقاطع ایجاد شود.

 

 

در پرندگانی که تیتر بالایی نشان میدهند، به ویروس بیماری نیوکاسل مشکوک شوید. تشخیص قطعی بر اساس جداسازی ویروس از مدفوع یا ترشحات دهانی پرندهٔ زنده یا از عضوهای درگیر در کالبدگشایی است.

درمان و بیماری پارامیکسو

درمان مؤثری برای بیماری نیوکاسل وجود ندارد. مراقبت های حمایتی نیز زیاد مفید واقع نمی شود. این بیماری معمولاً تلفات بالایی را به همراه دارد. این بیماری در صورت مشاهده حتماً باید به اداره دامپزشکی منطقه گزارش شود.

پیشگیری

همهٔ پرندگانی قبل از ورود به کشور باید قرنطینه شده و برای مدت ۳۰ روز نگهداری شوند و در این مدت نمونه هایی جهت شناسایی پارامیکسوویروس و ویروس آنفولانزا اخذ شود. واکسن بر علیه این ویروس در طوطی سانان وجود ندارد. نکتهٔ کلیدی بهترین راه پیشگیری از ویروس بیماری نیوکاسل در طوطی سانان اجتناب از تماس با پرنده هایی است که به صورت قاچاق وارد کشور شده اند.

بیماری های مشکوک به داشتن منشاء ویروسی
بیماری اتساع پیش معده

نام های دیگر این بیماری عبارتند از التهاب گانگلیونهای عصبی شبکه میانتریک نوروپاتی ارتشاحی احشاء و بیماری تحلیل برندهٔ مک کاو این بیماری اولین بار فقط در طوطی مک کاو گزارش شده است ولی تقریباً در همهٔ گونه های طوطی سانان دیده شده است. یافته های میکروسکوپ الکترونی و شواهد اپیدمیولوژیک نشان می دهند که بیماری اتساع پیش معده علت ویروسی دارد. به نظر می رسد دورهٔ بیماری طولانی، حدت آن پایین و دورهٔ کمون آن بلند است. در حال حاضر نحوهٔ انتقال بیماری هنوز ناشناخته است.

علائم بالینی

علائم شامل برگرداندن تناوبی غذا، اسهال، پرنوشی یا تکرر ادرار، بی حالی، دفع غذای هضم نشده، کاهش وزن پیشرونده، اتساع شکم و علائم عصبی محیطی و مرکزی است. در پرندهٔ مبتلا به اتساع شدید پیش معده، ممکن است بعد از برگرداندن مکرر غذا پنومونی استنشاقی ایجاد شود. نکتهٔ کلیدی این بیماری معمولاً کشنده است.

---

بیماری آنفولانزا در پرندگان خانگی
علائم مرگ ناگهانی در پرندگان خانگی

---