انواع نژاد جغد

انواع نژاد جغد + تصاویر انواع جغدها

انواع نژاد جغد

جغد تالابی از جغد هایی با اندازه متوسط به شمار می رود . طول بدن آن 34 تا 43 سانتی متر بوده و فاصله بین دو سر بال های آن 85 تا 103 سانتی متر است. وزن آن حدود 206 تا 475 گرم می باشد. چشمان این جغد بزرگ و منقارش کوچک و بال هایش نیز پهن است . منقار جغد تالابی به رنگ سیاه می باشد. رنگ این پرنده از خاکستری تا قهوه ای متغیر بوده و نوار هایی روی دم و بال هایش دیده می شود. در بخش فوقانی سینه نوار های تیره رنگ وجود دارد. پرنده ماده اندکی بزرگ تر از نر می باشد. چشمان جغد تالابی به رنگ زرد متمایل به نارنجی بوده و یک حلقه سیاه در اطراف آنها دیده می شود.صورت این پرنده سفید رنگ است.

جغد تالابی در تمام نقاط جهان به غیر از قطب جنوب و استرالیا دیده می شود. این پرنده از معدود پرندگانی است که توزیع بسیار وسیع جغرافیایی دارد .برخی از انواع این پرنده از نوع مهاجر بوده و زمستان ها را به مناطق جنوبی مهاجرت می کنند . این پرندگان گهگاه مکان زندگی خود را تغییر می دهند و به مناطقی می روند که جوندگان بیشتری وجود داشته باشد. همچنین مشاهده شده است که هنگام کاهش تعداد موش های صحرایی که منبع اصلی تغذیه این پرنده را تشکیل می دهند این پرنده عادت غذایی خود را تغییر می دهد. جغد تالابی اغلب شب ها شکار می کند ولی هنگام روز نیز فعالیت دارد. این پرنده عموما در ارتفاع حدود 30 سانتی متر از سطح زمین پرواز می کند و زمین های باز و علفزار ها را برای زندگی ترجیح می دهد.

چندین پرنده می تواند در یک محدوده معین شکار کنند. اصلی ترین منبع غذایی آنها را جوندگانی مانند موش صحرایی تشکیل می دهد ولی انواع پستانداران کوچک و حشرات بزرگ را هم شکار می کنند. پرواز آنها مانند پرواز خفاش ها موجی شکل صورت می گیرد.

جغد تالابی در علفزار ها و روی زمین لانه سازی می کند. این پرنده لانه خود را در میان علفهای کوتاه پنهان می کند و بعضا درون آن را با اندکی پر و علف خشک پوشش می دهد . عموما در هر لانه 4 تا 7 نخم سفید رنگ دیده می شود ولی اگر جمعیت موش های صحرایی زیاد باشد ممکن است که تخم ها به 12 عدد نیز برسد. اگر یک حیوان مزاحم به لانه آن نزدیک شود جغد تالابی وانمود به زخمی شدن می کند و حیوان مزاحم را به دنبال خود کشانده و از لانه دور می کند.

دستگاه جوجه کشی خانگی
دستگاه جوجه کشی 12 تایی ارزان

جغد تالابی در یک سالگی به بلوغ می رسد و از اوایل تا اواسط بهار زمان تخم گذاری این پرنده است. در فصل جفت یابی جغد های تالابی گرد هم آمده و گروه هایی را تشکیل می دهند. در این فصل پرندگان نر نمایش های هوایی را برای جلب توجه ماده ها اجرا می کنند . در طی این نمایش پرنده نر در حالی که پر های خود را به هم می زند از ارتفاع بالا شیرجه می زند. این پرندگان تک همسری هستند. بعضا دو پرنده نر و ماده با هم نمایش اجرا می کنند. در این نمایش ها دو پرنده چنگال های یکدیگر را می گیرند که حالتی شبیه جنگ دارد.

عمل لانه سازی توسط ماده ها انجام می شود .پرنده ماده با چنگال هایش زمین را می کند سپس یک لایه از علف و پر روی آن قرار می دهد. پرنده ماده روی تخم ها می خوابد و نر نیز غذا را به لانه می آورد ولی گاهی اوقات پرنده نر هم بر روی تخم ها می خوابد . جوجه ها پس از خارج شدن از تخم به سرعت رشد کرده و در حدود 12 روزگی لانه را ترک می کنند. از آنجایی که لانه این پرندگان روی زمین است این رشد سریع کمک شایان توجهی به آن ها می کند تا هر چه زود تر از دسترس شکارچیان دور شوند . در چهار هفتگی جوجه ها پر در می آورند. با توجه به این که تعداد اندکی از جوجه ها به سن بلوغ می رسند لذا این پرندگان برای بقای نسل خود هر سال دو بار تخم گذاری می کنند.

صدا : صدای پرنده نر در هنگام قلمرو سازی شبیه بوو بوو شنیده می شود. که پرنده ماده با صدای جیغ مانندی شبیه گه – اکم پاسخ می دهد.

پراکندگی جغرافیایی در ایران : زمستان ها در شمال ایران نسبتا فراوان است و به تعداد کمی در جنوب و سواحل جنوبی ایران دیده می شود.

جغد انبار

جغد انبار بال های دراز و پاهای بلند دارد. طول بدن آن 33 تا 39 سانتی متر و فاصله بین دو سر بال های آن 80 تا 95 سانتی متر است. این جغد علفزار ها را برای شکار و زندگی انتخاب می کند. گونه های مختلف آن رنگ های متفاوتی دارند . مثلا نوعی که در اروپای مرکزی زندگی می کند دارای سطح شکمی به رنگ نارنجی است ولی نوعی که در اروپای مرکزی زندگی می کند دارای سطح شکمی به رنگ سفید دارد. همه گونه های آن دارای پشت خاکستری و زرد مایل به قرمز هستند.

جغد انبار کم وبیش حیوان شب گرد به شمار می رود .این جغد در تمام نقاط نقاط کره زمین به غیر از قطب جنوب دیده می شود در بعضی نقاط آنها را جغد های صورت میمونی نیز می نامند که به دلیل طرح خاص صورت آنها می باشد . البته با نام های دیگری همچون جغد کلیسا جغد طلایی جغد موش و جغد سنگی هم شناخته می شود.

غذای اصلی آن قورباغه و حضشرات است ولی برخی اوقات پرندگان موش ها و موش کور را هم شکار می کند. یک جغد بالغ به طور متوسط هر روز از سه موش تغذیه می کند و یک جفت عموما سه تا پنج جوجه را بزرگ می کنند. پراکندگی جغرافیایی در ایران :بومی است و به تعداد کم دیده می شود.


3 دیدگاه برای “انواع نژاد جغد + تصاویر انواع جغدها”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تماس با کارشناسان فروش کارخانه
مقایسه محصولات
لیست مقایسه محصولات شما خالی می باشد!