تغذیه شترمرغ های پرواری

تغذیه شترمرغ های پرواری

پژوهش های انجام یافته بر روی جیره های پرواربندی شتر مرغ ها و توصیه های تغذیه ای پرندگان کشتاری محدود است.

اهمیت اقتصادی محصولات نهایی مانند گوشت، روغن، ران و پرها به ما گوشزد می کند که بایستی ملاحظات خاصی را در جیره بندی این پرندگان در نظر بگیریم. یادداشت های محدود به دست آمده از آزمایش های انجام یافته نشان می دهند که برنامه های تغذیه ای متوازن و با کیفیت بالا تأثیر بارزی بر روی رشد دارند. در این برنامه ها در نظر گرفتن هزینه نیز بسیار مهم است.

قیمت محصولات نهایی و امکان بهره گیری از صنایع فرآوری جانبی، قیمت مواد اولیه در تهیه خوراک و کلیه هزینه های جاری و استهلاک تأسیسات ثابت و وسائل مورد استفاده عوامل اثرگذار بر روی انتخاب مواد اولیه غذا می باشند.

در عین حال اهمیت متوازن بودن جیره و نقش آن در رشد نباید مورد غفلت قرار گیرد. به هر حال این پرندگان در سنین بالاتر از سه ماهگی مقاوم بوده و آزادی بیشتری در بهره گیری از منابع غذایی برای ما وجود دارد.

به نظر می رسد که در خصوص جوجه شترمرغ های پرواری بایستی تا سه ماهگی احتیاجات غذایی را مانند جوجه شترمرغ های داشتی مورد توجه قرار داده و با استفاده از جیره های متوازی و با کیفیت بالا آنها را پرورش داد و پس از سه ماهگی ملاحظات اقتصادی را در تهیه جیره غذایی لحاظ نمود.

بدین ترتیب ضمن تولید شترمرغ های سالم و قوی و با رشد مطلوب بیشترین بهره وری را خواهیم داشت.

مديريت تغذيه

با صرف نظر از فرمولاسيون صحیح جیره های تجاری که در عین حال بسیار حائز اهمیت است، تنها یک مدیریت صحیح برنامه تغذیه ای گله، ما را در رسیدن به هدف پرورش موفق خواهد نمود.

تولیدکنندگان باید بکوشند تا روش های درست پرورش را با تغذیه عملی گله منطبق کنند. در ذیل اصول کلی که باید مزرعه داران شتر مرغ در نظر گرفته و آنها را به خوبی به کار ببندند، مورد بحث قرار می دهیم.

کاهش استرس

مشخص شده است که شترمرغ ها در برابر هر نوع استرس وارده، واکنش های زیانباری را نشان می دهند. استرس عمدتأ سلامتی، اشتهاء، فرآیندهای گوارشی، رشد و تولید مثل را تحت تأثیر قرار می دهد.

استرس های مختلف وارده به این پرندگان مانند حمل و نقل، تعویض آغل ها، ورود پرندگان جديد، ورود کارگران و بازدیدکنندگان جدید، فعالیت های خارج از آغل ها یا در محوله مزرعه، آب و هوا و دیگر عوامل محیطی بایستی در حداقل ممکن حفظ شوند.

هرگونه اقدامی که در جهت کاهش استرس صورت می گیرد مانند طراحی درست امکانات و محدود کردن فعالیت های موجود در محوطه مزرعه بسیار ارزشمند خواهد بود. نشان داده شده است که استرس عامل کلیدی در مرگ و میر جوجه ها در اوایل دوره پرورش می باشد.

فعالیت جوجه ها

تدارک امکان فعالیت آزاد و زیاد برای جوجه شترمرغ ها (یا اگر ضروری باشد وادار کردن آنها به فعالیت ) عامل کلیدی در پرورش جوجه های سالم است. باید جوجه ها به محضی که آب و هوای محیطی اجازه دهد به بیرون برده شوند و فضای کافی جهت فعالیت نامحدود داشته باشند.

این فعالیت جهت تحریک اشتها و توسعه اسکلتی جوجه ها حائز اهمیت است. هرچند فعالیت و تدارک فضای کافی جهت حرکت شترمرغ های مولد، دسترسی به غذا و جمع آوری تخم ها نیز بسیار مهم است اما بیشترین توجه باید در این خصوص به جوجه شترمرغ ها مبذول گردد.

آب

در اختیار قرار گرفتن آب تازه، تمیز و فراوان در تمامی اوقات یکی از اصول مهم مدیریت خوب تغذیه است. توجه به دمای آب خصوصا در تابستان و خنک نگهداشتن آن از طریق استفاده از یخ و یا تعویض آب (چند بار در روز) جهت تحریک آشامیدن آب توسط شتر مرغ ها مهم است. انجام آزمایشات کیفی لازم در خصوص آب مصرفی و جزئیات مربوط نیز می تواند در ارتقاء سطح بهداشتی مزرعه و گله نقش مهمی را ایفا کند.

سنگ ریزه

استفاده از سنگ ریزه در غذا جهت هضم اغلب جیره های تجاری مورد نیاز نیست اما از آن جهت که شترمرغ ها موادی مانند برگ، ساقه، علف و حشرات را می خورند، سنگ ریزه برای هضم آنها توصیه می شود. در صورتی که بستر مواد استفاده دارای سنگ های ریز با ریگ باشد ممکن است سنگ ریزه حذف شود.

در جوجه شترمرغ ها از چند هفتگی می توان سنگ ریزه های کوچک را به منظور کمک به توسعه سنگدان مورد استفاده قرار داد. اندازه سنگ ریزه را بر اساس اندازه شتر مرغ انتخاب می کنیم.

فراهم کردن سنگ ریزه در غذا در تمامی اوقات هم ضروری نیست بلکه می توان دو یا سه بار در هفته از آن استفاده کرد. پوسته صدف یا سنگ آهک خرد شده نباید به هیچ وجه مورد استفاده قرار گیرد زیرا آنها منابع قابل حل کلسیم می باشند و می توانند موجب بر هم خوردن جدی تعادل کلسیم و فسفر شوند.

محدودیت مصرف غذا

بسیاری از شتر مرغ ها را می توان با سیستم تغذیه آزاد انتخابی با موفقیت پرورش داد. اما وقتی که پرنده ای بیش از حد چاق می شود باید دریافت غذای آن را محدود نمود. اغلب پرنگان ۲ تا ۳ درصد وزن بدنشان غذای خشک در روز مصرف می کنند.

پرندگان در حال رشد ۳ درصد و بیشتر غذا می خورند در حالی که پرندگان بالغ در مرحله نگهداری ممکن است تنها ۱ تا ۱ / ۵ درصد غذا نیاز داشته باشند. در سیستم تغذیه ای مناسب، پرندگان سه تا چهار بار در روز تغذیه می شوند و هر بار پرنده ها در عرض ۱۵ تا ۲۰ دقیقه غذاها را کاملا پاک خواهند کرد.

این سیستم به ما اجازه می دهد که اشتها و مصرف غذا را تحت نظر داشته باشیم و اولین نشانه استرس یا بیماری را به راحتی ثبت کنیم. به جز مورد چاقی در پرندگان مولد بقیه پرندگان می توانند دسترسی آزادانه به غذای متوازن ما را داشته باشند.

در مورد جوجه شترمرغ های در حال رشد حساسیت زیادی به اختلالات اندام های حرکتی وجود دارد، بدین معنی که به علت رشد سریع استخوان های پا می تواند تغییر شکل های مختلفی در پاها ایجاد شود.

در اوایل دوره پرورش به عنوان نمونه استخوان ساقی – کفی پایی (Tarsometitarsas) هفته ای ۲ سانتی متر رشد می کند. غذای کنسانتره غنی از انرژی یا دریافت بیش از حد غذا به این رشد سریع کمک می کند.

لذا باید در الگوی مصرف غذای جوجه شتر مرغ ها هدایت دقیق علمی اعمال شود. برخی پرورش دهندگان با تجربه معتقدند که جوجه شتر مرغ ها باید گرسنگی بکشند تا رشد کنند. از آن جهت که رشد کافی روزانه و سلامت پاها هر دو از اهداف ما هستند و تا حدی در مقابل یکدیگر قرار دارند، لذا نباید به یکی بیش از دیگری توجه شود.

نگهداری دانخوری ها

دانخوری ها را باید به طور روزانه جهت بررسی وجود اشیاء خارجی، و نیاز به تعمیر مورد بازبینی قرار داد. حضور تعداد کافی دانخوری تمیز و در وضعیت مطلوب شتر مرغ ها را به غذا خوردن جلب می کند. در گروه های بزرگ نیز توجه خاص به جلوگیری از ازدحام در دانخوری ها ضروری است.

ذخیره سازی صحیح غذا

شذا بایستی در خنک ترین و خشک ترین محیط ممکن ذخیره شود. همینطور در محل های که در برابر جوندگان و حشرات حفظ می شوند ذخیره گردد. غذای کپک زده مرطوب یا دارای بوی غیر عادی را مصرف نکنید.

پیشنهاد ویژه

شما می توانید با سرمایه کمتر از یک میلیون تومان برای خود یک کسب کار بسیار پر سود راه اندازی کنید کافی است که یک دستگاه جوجه کشی مخصوص شترمرغ خریداری کرده و با تهیه چند تخم نطفه دار یک مزرعه شتر مرغ ایجاد کنید.

---