بهداشت در سالن جوجه های یک روزه

بهداشت در سالن جوجه های یک روزه

جوجه ها اعم از تخمگذار یا گوشتی، به وسیله جعبه های مخصوص حمل جوجه از سالن های جوجه کشی تا داخل سالن مرغداری توسط کامیون ویژه ای حمل و سپس تخلیه می شوند، و در اینجا برای اولین بار با محیط پرورش خود آشنا شده و به تدریج با آن خو می گیرند. بدون تردید هر اندازه شرایط اولیه زیستی جوجه ها با استانداردهای بهداشتی تجربه شده، هماهنگ باشد، نتیجه پرورش و بازده اقتصادی آنها نیز بهتر است، و نهایتا به سود مرغدار خواهد بود.

شرایط اولیه ای که باید قبل از ورود جوجه ها به سالن، رعایت شوند، به ترتیب عبارتند از:

• تعبیه حوضچه ضدعفونی در مدخل مرغداری و تمامی سالن های پرورش طیور و پر کردن آن از مایع ضدعفونی برای پلشت بری از خودروها و چکمه های افرادی که وارد سالن ها می شوند.

• ضدعفونی و تمیز کردن کامل سالن اعم از کف، دیوارها، درب ورودی و پنجره ها. پخش پوشال مناسب در کف سالن به طوری که برای راه رفتن جوجه ها و دویدن یا خوابیدن بر روی آن دچار مشکل نباشند.

نکته : از پوشال های نجاری نسبتا ریز استفاده نشود.

• اگر سالنی را که قبلا در آن جوجه ریخته اند، مجددا باید مورد استفاده قرار دهند، بهتر است پس از تخلیه تمامی کود و شستن کف سالن و دیوارها، بخوبی با مواد ضدعفونی کننده بهسازی نمود، و سپس به پخش پوشال اقدام کرد. بهترین روش پس از ریختن پوشال بستن تمامی درها و پنجره ها و منافذ سالن و ضدعفونی کردن مجدد با گاز است. از این به بعد تمامی ورودی ها و خروجی های سالن را همچنان تا ريختن جوجه باید بسته نگه دارند.

• در مرغداری های صنعتی قبل از ورود جوجه ها باید از طرز کار دانخوری ها و آبخوری های اتوماتیک . مطمئن شد، تا بعدا دچار مشکل نشوند. در مرغداری های نیمه صنعتی و قدیمی همزمان با پخش پوشال در سالن، آبخوری ها و دانخوری های دستی را در فواصل مناسبی قرار می دهند و یا اینکه چند ساعت پیش از ورود جوجه ها آنان را آماده کرده و با آب و دان مناسب پر می کنند. کلیه دانخوری ها، آبخوری ها را قبل از استقرار باید ضدعفونی نمایند.

• بهتر است پیش از ورود جوجه ها حرارت سالن را در حد لازم و مورد نیاز جوجه ها تنظیم کرد. این کار معمولا یک الی دو روز طول می کشد. در سیستم هایی که از وسایل گرمازای بیرون سالن برای ایجاد گرما استفاده می شود، هوای داخل سالن به سرعت در حد نیاز گرم می شود و کیفیت مطلوبی هم دارد. برعکس سالن هایی که با بخاری گرم می شوند، اکثرا به زمان بیشتری نیاز دارند و در عین حال اکسیژن هوای داخل سالن را به شدت مصرف می کنند. به این دلیل برای جبران اکسیژن مصرف شده جریان تهویه داخل سالن بویژه در فصول سرد و زمستان های یخبندان شدید می باشد و با اشکالات فراوانی توام است.

• بخاری ها را در زمستان حتما باید ۲ الی ۳ روز، پیش از ورود جوجه ها روشن کرد، تا حرارت مطلوب برای زندگی جوجه های یک روزه تامین شود. در این زمینه باید کاملا توجه داشت که پاره ای از بخاری ها، ممکن است کهنه و مستعمل باشند و به نشت نفت یا گازوئیل بپردازند، که از جهت ایجاد حريق بسیار خطرناک خواهد بود. در عین حال دودکش این گونه بخاری ها، ممکن است مقداری از دود را به داخل سالن پس بفرستند که برای سلامتی جوجه ها به شدت مضر است.

در انتهای دودکش ها، که در خارج سالن قرار دارند، باید لوله هایی نصب شود که به شکل H هستند، تا فشار باد و جریان های شدید هوای خارج، دود را به داخل سالن برنگرداند. برای اطلاع از حرارت داخل سالن بهتر است در نقاط مختلف و در ارتفاع ۵۰ سانتی متری از کف سالن، دماسنجهایی نصب کنند تا گرمای داخل سالن را طبق سن جوجه ها تنظیم نمایند. ملاحظه می کنید که تنها برای تامین گرمای مطلوب در سالن جوجه های یک روزه سیستم های سنتی و یا نیمه صنعتی با چه مشکلاتی رو به رو هستند و حال آنکه این اشکالات در سیستم های صنعتی وجود ندارند.

گرمای محیط زیست جوجه ها بخصوص در روزهای اولیه زندگی آنان نقشي بس مهم و حیاتی دارد. به این دلیل هر گاه جوجه ها را در سالنی سرد و یا به طور کلی در حرارتی کمتر از استاندارد تعیین شده قرار دهند، آمار تلفات در هفته اول به شدت بالا می رود. گرمای مطلوب شرط بهداشتی مهمی است که سلامتی و افزایش وزن جوجه ها را تضمین می کند، به این شرط که سایر مقدمات بهزیستی هم از قبل فراهم شده باشند.

---