جوجه کشی از تخم شترمرغ

جوجه کشی از شترمرغ و نحوه تهیه تخم نطفه دار شترمرغ

جوجه کشی از شترمرغ : زیستگاه اصلی این پرنده عظیم الجثه کشور آفریقاست ولی به خاطر قدرت سازگاری آن با هر نوع آب و هوایی، سرعت رشد، تولید مثل بالا و سودمند، عمر طولانی و جایگاه بسیار ارزشمندی که در بازار عرضه و تقاضا پیدا کرده است، آن را به یک پرنده تجاری ارزشمند تبدیل کرده است و امروزه بسیاری از مردم در سراسر جهان به سراغ پرورش شترمرغ رفته اند.

: فایل صوتی جوجه کشی از شترمرغ

چیزی که در ایران برای پرورش شتر مرغ متداول شده، این است که پرورش دهندگان، اقدام به خرید مولد ها، جوجه و یا تخم شترمرغ می کنند.
در این مقاله تصمیم دارم شما را با فرآیند جوجه کشی شترمرغ با استفاده از تخم های نطفه دار و دستگاه جوجه کشی آشنا کنم.

اگر قصد خرید تخم مرغ را دارید،باید طبق فاکتورهای ثابت شده جلو بروید و از شرایط خرید و اصول نگهداری آن اطلاعات کافی و دقیقی داشته باشید. مواردی از قبیل

• تهیه تخم های نطفه دار از محل های قابل اعتماد. مزارعی را انتخاب کنید که بتوانید از شرایط تغذیه و سلامت مولدهای تخم گذار اطمینان حاصل کنید.
• هرگز از سایت های اینترنتی غیر قابل اعتماد اقدام به خرید تخم های نطفه دار نکنید در صورت اعتبار سایت اینترنتی مسافت زیادی با شهری که شما در آن سکونت دارید، نداشته باشد.
• ایمنی لازم برای حمل و نقل دقیق تخم های نطفه دار و اگر زمان حمل و نقل طولانی بود، 12 ساعت آنها را در حالت سکون نگهدارید .
• ضد عفونی محل ذخیره تخم های نطفه دار
• شرایط مطلوب از نظر دما ( 20 -16 سانتی گراد) و رطوبت برای نگهداری از تخم های نطفه دار( 70 الی 80 درصد )
• ضد عفونی تخم های نطفه دار
• ایمنی لازم جهت جلوگیری از ورود حشرات و جوندگان
• دقت در عمل چیدن تخم های نطفه دار به صورت عمودی و چرخاندن آنها ( 1 الی 2 بار در روز با فاصله زمانی 12 ساعته کفایت می کند)
• توجه به آمار روزهایی که تخم های نطفه دار را انبار کرده اید ( 8 الی 10 روز)
• تهیه دستگاه های با کیفیت مخصوص جوجه کشی از شتر مرغ و اطمینان از کارکرد آنها

همه این ها، برای بدست آوردن یک نتیجه مطلوب برای جوجه کشی از تخم شترمرغ است که در صورت رعایت، راندمان جوجه آوری درصد بالایی خواهد داشت.
شاید برای کسانی که برای اولین بار اقدام به پرورش شترمرغ می کنند، سوالی که پیش بیاید این باشد که چرا رعایت این اصول ابتدایی، لازم و از اهمیت زیادی برخوردار است ؟
من با چند دلیل مهم به این سوال شما پاسخ می دهم.

• اگر در زمان انبار کردن، تخم های نطفه دار بدون چرخش و در یک حالت طبیعی باقی بمانند جنین نه تنها به پوسته تخم می چسبد بلکه قادر به تغذیه از سفیده نخواهد بود چون هیچ تبادلی بین آنها اتفاق نمی افتد.
• اگر زمان انبار کردن تخم های نطفه دار بیش از 10 روز باشد چون دمای لازم برای رشد نطفه ها وجود ندارد جنین قادر به ادامه زندگی نخواهد بود در نتیجه راندمان جوجه آوری پایین خواهد آمد.
• توجه داشته باشید که پس از گذشت این مدت و در صورت نگهداری بیش از حد تخمها در انبار این امر می تواند منجر به کاهش قدرت جوجه درآوری تخم ها و در مواردی مرگ جنین گردد.
• اگر در محل نگهداری تخم های نطفه دار اصول بهداشتی را رعایت کنید و آنها را ضد عفونی نکرده همچنین مانع ورود جانوران موذی و حشرات به محل ذخیره نباشید، تخم های نطفه دار به راحتی آلوده شده یا توسط جانوران موذی خورده می شوند و این یعنی کاهش راندمان جوجه آوری
• همچنین قیمت تخم های نطفه دار شتر مرغ ده ها برابر بیشتر از ارزش سایر تخم هاست. در صورت عدم رعایت موارد بالا، شما از نظر اقتصادی بسیار متضرر خواهید بود.
• همه این ها در کنار تهیه یک دستگاه جوجه کشی با کیفیت نتیجه جوجه آوری تخم های را تحت تاثیر قرار می دهد.

چطور تخم های نطفه دار را ضدعفونی کنید ؟

تخم های جمع آوری شده را قبل از انبار کردن به دو روش می توانید ضد عفونی کنید: ماده ضد عفونی کننده به نام virkon-s را به اندازه 5 گرم در آبی که دمای آن 24 الی 25 درجه است حل کنید و بر روی تخم های نطفه دار اسپری کنید طوری که تمامی قسمت های تخم را پوشش دهد حتی برای ضد عفونی کردن داخل دستگاه جوجه کشی از این محلول می توانید استفاده کنید.
روش دوم گازدادن با 4 درصد فرمالین حل شده در 80 گرم پرمنگنات پتاسیم که این مقدار برای سه متر مکعب کفایت می کند.

نکات مهم جهت یادآوری قبل از عمل جوجه گیری

تخم های نطفه دار را قبل از گذاشتن در داخل دستگاه های جوجه کشی، به اتاقهای پیش گرم که دمای آن 25 درجه سانتی گراد است، انتقال دهید تا به محض گذاشتن در داخل دستگاه دچار استرس گرمایی نشوند.
دستگاه را قبل از گذاشتن تخم ها ضد عفونی کنید و حداقل 24 ساعت قبل از اقدام به جوجه کشی آن را از نظر کارکرد، تست کنید. پس از اطمینان از این کار، دمای آن را در 36 با نوسان 0.5 درجه تنظیم کنید. بیشتر از این مقدار، 50 درصد جوجه آوری تخم ها ممکن است پایین بیاید.
رطوبت آن را بین 25 تا 35 درصد تنظیم کنید که این مقدار به وزن و ضخامت پوسته تخم های نطفه دار، بستگی دارد.
تخم ها را به صورت افقی در شانه های دستگاه بچینید چرا که اگر کیسه زرده پایین باشد موجب تلف شدن نطفه ها می شود.
و از همه مهمتر اینکه جایی که دستگاه را قرار داده اید باید شرایط مطلوب برای انتقال هوا را داشته باشد. عمل اکسیژن رسانی در فرایند جوجه کشی، امری ضروری و حیاتی است.

نکات مهم بعد از قرار دادن تخم های نطفه دار در داخل دستگاه

اگر دستگاه جوجه کشی شما تمام اتوماتیک نیست در هر 4 ساعت یکبار با احتیاط تخم ها را بچر خانید.
جریان هوای تازه در اطراف دستگاه بسیار مهم تر است چرا که اگر حجم گاز کربنیک زیاد باشد موجب تلف شدن بسیاری از تخم های نطفه دار خواهد شد. اگر محیطی که دستگاه را در آن قرار داده اید از دریچه های مطلوبی برای عبور مرور هوا برخوردار نباشد سعی کنید محیط را مجهز به فن های تهویه کنید.

در تمام این مدت و قبل از عمل کندلینگ تخم های نطفه دار، بر دمای و رطوبت دستگاه نظارت کامل داشته باشید و اگر احتمال قطعی برق وجود دارد به فکر تامین منابع و موتورهای برق رسان باشد . اگر دستگاه جوجه کشی شما تمام اتوماتیک است، لوله های تامین آب باید به منابعی وصل باشد که فاقد آلودگی و رسوب است. سعی کنید از دستگاه های تصفیه آب برای شکستن سختی آب و از بین بردن آلودگی استفاده کنید.

در روز 14 ام و 32 ام برای اطلاع از روند جوجه کشی، تخم های نطفه دار را کندلینگ کنید و تخم های بی نطفه و یا نطفه دار را که به هر علتی از ادامه حیاط باز مانده اند از دستگاه خارج کنید چرا که وجود آنها در داخل دستگاه باعث تولید گازهای خطرناک می شود و زندگی بقیه نطفه ها به خطر می افتد . سعی کنید تخم هایی که به عمل کندلینگ پاسخ مثبتی ندارند را نگهداری کنید. نه تنها علت رشد نکردن آن ها متوجه می شوید بلکه خریداران خوبی برای پوسته های خالی تخم وجود دارد.

روز 39 ام عمل چرخش در دستگاه های تمام اتوماتیک متوقف می شود اگر به صورت دستی اقدام به عمل چرخش می کردید شما هم متوقف کنید. در دستگاه را باز کنید و تخم های نطفه دار را از قسمت ستر به هچر انتقال دهید. در ایام هچر نوک نطفه به سطح پوسته می رسد و اکسیژن را از منافذ موجود در پوسته های تخم دریافت می کند و شروع به نوک زدن به کیسه های هوایی می کنند تا برای خروج از تخم ها پس از گذشت 3 روز آمادگی کافی داشته باشند میزان دما و رطوبت و همچنین اکسیژن رسانی در این ایام باقی مانده بسیار حیاتی است چون متابولیسم بدن جنین زیاد است و تلاش برای بیرون آمدن موجب ضعف بدنی آنها می شود در صورت وجود دمای بالا و عدم اکسیژن رسانی مطلوب، قادر به نوک زدن به پوسته تخم نخواهند شد و دچار گرمازدگی و خفگی شده و قبل از به دنیا آمدن می میرند.

پس از گذشت 42 روز جوجه ها یکی یکی شروع به شکستن کامل پوسته تخم ها می کنند و بیرون می آیند.هیچ عجله ایی برای خروج آنها از داخل دستگاه نکنید اجازه بدهید تا کرک و پر آنها تا حداقل 80 درصد خشک شود سپس بند ناف آنها را ضد عفونی کنید و سالن هایی که از نظر دمایی و تهویه در وضعیت مطلوب هستند انتقال دهید.

مکانی که جوجه ها را انتقال میدهند باید مجزا از قسمت های نگهداری سایر جوجه ها باشد و معمولا تا هفت روز از آنها در این محل ها نگهداری کنید فضایی که برای هر جوجه به اندازه 20 سانتی متر جا باشد.دمای موجود در سالن حداقل 30 و حداکثر 32 درجه به صورت یکسان باشد. اگر لازم بود، از منابع حرارتی مثل لامپ هیتر برای تامین حرارت استفاده کنید و فن های تهویه سالن موجب جریان هوای سرد نباشند و محیط از قبل ضد عفونی شده باشد.

دانه خوری و آبخوری ایی که در اختیار جوجه ها می گذارید به ازای هر 5 جوجه یک عدد باشد و ارتفاع ظروف آبخوری آنقدر کوتاه باشد که جوجه ها اگر موقع آب خوردن در داخل آن بیفتند غرق نشوند .
اجازه بدهید تا 24 ساعت بعد از تولد جوجه ها از کیسه های زرده موجود در بدنشان تغذیه کنند در غیر این صورت باقی ماندن کیسه زرده باعث عفونت های روده ای شده و ممکن است بعد 14 روز پس از تولد باعث مرگشان شود.

غذایی که در اختیار آنها قرار می دهید باید غنی شده و به صورت کاملا محدود باشد تا جوجه ها در کنار آن از کیسه های زرده خود هم تغذیه کنند.
از دادن غذاهای درشت به جوجه ها خودداری کنید تا بلع راحتی داشته باشند.

غذایی که در اختیار جوجه ها قرار میدهید باید به میزان کافی پروتئین، ویتامین و املاح معدنی برای جذب کلسیم را داشته باشند.استفاده از پودر صدف و استخوان برای جذب کلسیم و فسفر مورد نیاز برای بدن آنها توصیه می شود و همچنین می توانید ویتامین ها را به آبخوری آنها اضافه کنید.

البته جوجه های تازه به دنیا آمده هنوز آداب غذا خوردن را نمی دانند پیشنهاد می کنم از یک جوجه سالم و بزرگتر برای آموزش دادن جوجه ها به آب و غذا خوردن استفاده کنید.
جوجه های تازه به دنیا آمده عادت دارن مدفوع خود را بخورند پیشنهاد می کنم جمع آوری مداوم فضولات آنها را کنترل کنید و در صورت امکان آنها را روی توری های پایه دار قرار داده تا هیچ دسترسی به فضولات خود نداشته باشند.

در صورت مشاهده جوجه های مریض آنها را از سایر جوجه جدا کرده و پیگیر مراحل درمان آنها باشید.
از ورود انگل های خارجی مثل کنه ها و شپش ها به داخل سالن و بستر نگهداری آنها جلوگیری کنید.
بعضی از پرورش دهندگان برای فلور میکروبی کود تازه پرندگان دیگر را به خورد جوجه ها می دهند البته هنوز به صورت قطعی تایید نشده و در دادن یا ندادن آن بین کارشناسان اختلاف نظر وجود دارد.
ورود حشرات و جانوران موذی و پرندگانی مثل کلاغ، جابجایی و گرفتن مداوم جوجه ها، تغییر در غذای روزانه، وجود سر و صداهای غیر عادی با دسیبل بالا باعث به وجود آمدن اضطراب در جوجه ها خواهد بود که با گذشت زمان جوجه ها به پرکنی یا خوردن چوب و سنگ گرفتار می شوند و در نهایت به تلف شدن آنها ختم می شود.

جوجه ها را علیه بیماری نیوکاسل که به خاطر استرس وارده به جوجه هاست واکسینه کنید که امری واجب و ضروری است.
بعد از گذشت 14 روز می توانید آنها را با یک دایه استیجاری از بین مولدهای تخم گذار به چراگاه ها یونجه و یا شبدر انتقال دهید چون وجود دایه باعث آرامش جوجه ها می شود همچنین زمین چراگاه ها نیاید رطوبت زیادی داشته باشند چون شکم جوجه به سطح زمین نزدیک تر است و باعث ایجاد عفونت های روده ای می شود.

در ماه های اولیه قبل از انتقال جوجه ها به چراگاه از خوراک غنی برای تغذیه آنها استفاده کنید مبادا آنها را گرسنه راهی مزارع کنید. مدت زمان چریدن جوجه ها بهتر است بیشتر از دو بار در طول روز تجاوز نکند چون ممکن است به خاطر ناتوانی جسم در کندن علف ها به اندازه کافی تغذیه نکنند. مادامی که قادر به سیر کردن شکم خود در مزارع نیستند، دو بار در روز کفایت می کند.

---

---