فاکتورهای اساسی در انتخاب تخم نطفه دار
نژاد
نطفه داری در مرغ های سبک مانند لگهورن بیشتر از ۹۰ درصد و در نژاد های سنگین حدود ۸۵ در صد است . معمولا در نژاد های سنگین به علت کم بودن میل جفت گیری , باروری کمتر از نژاد های سبک است
وضعیت خروس
خروس مورد استفاده باید فعال باشد و به اندازه کافی اسپرم تولید کند . خروس ها باید به طور متناوب مورد استفاده قرار بگیرند تا استراحت کافی داشته باشند.باید اغلب از خروس های جوان استفاده شود. معمولا خروس های نژاد سبک از ۵ ماهگی و نژاد های سنگین از ۶ تا ۷ ماهگی میتوانند اسپرم تولید کنند.پس از سال دوم قدرت باروری خروس ها به تدریج کم می شود و معمولا پس از ۶ تا ۸ ماه که از آنها استفاده شده باشد باید آنها را حذف نمود. البته از خروس هایی که ارزش ژنتیکی خوبی دارند مدت زمان بیشتری استفاده می شود.
نسبت خروس به مرغ
برای به دست آوردن نطفه داری بالا باید نسبت خروس و مرغ متناسب باشد.در نژاد های سبک به ازای هر ۱۵ مرغ یک خروس و در نژاد های نیمه سنگین به ازای هر ۱۲ مرغ یک خروس و در نژاد های سنگین به ازای هر ۱۰ مرغ یک خروس کافی خواهد بود.
وضعیت تغذیه گله مادر
کمبود بعضی از ویتامین ها به ویژه آ و ای و نیز کمبود پروتئین جیره باعث کاهش نطفه داری میگردد.
وضع و شرایط آب و هوایی
در هوای گرم یا سرد تولید اسپرم کاهش می یابد .لذا هوای سرد که گاهی باعث یخ زدن تاج و در نتیجه کاهش اسپرم می گردد مبادرت به قطع تاج می شود همچنین در هوای بسیار گرم جمع آوری تخم مرغ ها جهت جوجه کشی انجام نمی شود.
نور
وجود نور کافی در سالن های پرورش در نطفه داری تاثیری دارد , زیرا باعث ترشح هورمون های غده هیپوفیز شده و در نتیجه رشد بیضه ها و تولید اسپرم افزایش می یابد.
میزان تولید تخم مرغ
هر اندازه میزان تخمگذاری بیشتر باشد درصد نطفه داری بیشتر می شود زیرا در مرغ های تخم گذار خوب تمام اعمال فیزیولوژیکی به خوبی انجام میگیرد و تمایلات جنسی در این گونه مرغ ها بالاست.
اندازه تخم مرغ
در اوایل تخم گذاری که اندازه تخم مرغها کوچک است درصد نطفه داری کمتر است ولی به تدریج با افزایش وزن تخم مرغ درصد نطفه داری افزایش می یابد.
سن مرغ مادر
در مرغ های خیلی مسن و یا خیلی جوان درصد نطفه داری پایین است .البته در نژاد های سبک نطفه داری در سنین پایین نیز بالاست , در صورتی که در نژاد سنگین نطفه داری در سنین بالا افزایش می یابد.
روش جفت گیری
خویش جفتی دارای اثر منفی در نطفه داری است و هر چه درجه همخوانی افزایش یابد درصد نطفه داری کاهش می یابد.در مقابل آمیخته گری سبب افزایش درصد نطفه داری می گردد. درصد نطفه داری در روش جفت گیری گله ای از سایر روش های دیگر جفت گیری از قبیل جفت گیری لانه ایی و جفت گیری تجربی بیشتر است.
تمیز بودن تخم مرغ
تخم مرغ های جوجه کشی باید سالم تمیز و صاف باشند .اگر تخم مرغ با مدفوع آلوده باشد باعث فساد تخم مرغ و از میان رفتن جنین می شود و از سویی دیگر منبع آلودگی در دستگاه جوجه کشی خواهد بود و تخم مرغ های تمیز را به فساد میکشاند نظرات در مورد شستشوی تخم مرغ متفاوت است .عده ایی معتقدند که تخم مرغ های جوجه کشی را نباید شستشو داد و عده ایی اعتقاد دارند که شستن تخم مرغها مشکلی ایجاد نمی کند. اگر قرار باشد که تخم ها شسته شوند بایستی از اب گرم (۶۰ تا ۷۰ درجه سانتی گراد ) حاوی محلول ضد عفونی کننده استفاده شود البته ممکن است که تخم مرغ ها را با برس بدون اینکه مرطوب شوند تمیز کرد .برای جلوگیری از آلودگی تخم مرغ ها بهتر است دفعات جمع آوری تخم مرغ ها از آشیانه را بالا برده و روزانه چندین بار تخم مرغ ها را جمع آوری کرد. هچنین در مقاله قبل در مورد نطفه سنجی تخم نطفه دار بحث کردیم.
کیفیت مناسب پوسته تخم مرغ
تخم مرغ هایی که دارای پوسته بسیار نازک و یا ضخیم هستند برای جوجه کشی مناسب نیستند ,زیرا اگر پوسته نازک باشد تبخیر آب بیشتر خواهد بود و درصد جوجه درآوری کاهش می یابد و از طرف دیگر این گونه تخم مرغ ها کلسیم کافی برای رشد جنین تامین نمی کنند. تخم مرغ هایی که پوسته ضخیم دارند کار خروج جوجه را مشکل می کنند و جوجه نمی تواند به خوبی آنها را سوراخ نماید همچنین استفاده از تخم مرغ های پوسته شکسته و یا آنهایی که دارای منافذ بیش از اندازه هستند برای جوجه کشی توصیه نمی شود زیرا میزان تبخیر از این تخم مرغ ها زیاد است.
کیفیت داخلی تخم مرغ
تخم مرغ جوجه کشی باید عاری ار هرگونه لکه خون یا گوشت باشد و کیفیت زرده و سفیده آن مطلوب باشد .تخم مرغ هایی که درصد سفیده غلیظ آنها بیشتر و یا زرده آنها رنگی است درصد جوجه آوری بیشتر دارند زیرا این گونه تخم ها حاوی مواد مغذی بیشتری برای رشد جنین هستن.
- am.admin
- اسفند 18, 1397
- 874 بازدید