کاهش ضایعات جوجه کشی در آب و هوای گرم

کاهش ضایعات جوجه کشی در آب و هوای گرم

مدیریت کارخانه جوجه کشی به دلیل حساسیت تخم مرغ، جنین، انکوباسیون، نظارت بر محیط و تجهیزات کارخانه جوجه کشی، کار بسیار حساسی محسوب می شود. با وجودی که عملکرد کارخانه های جوجه کشی در مناطق مختلف از محلی به محل دیگر متفاوت است اما در کشورهای در حال توسعه ای که در مناطق آب و هوای گرم واقع شده اند به طور مکرر با ضایعات سنگین غیر قابل انتظار و غیر طبیعی مواجه می شویم. در بسیاری از موارد، میانگین ضایعات جوجه کشی به علت مرگ و میر جنین در طول مراحل مختلف انکوباسیون از ۱۰ درصد تجاوز می کند؛

در حالی که در اروپا و آمریکا میانگین آن معمولا ۵ تا ۶ درصد یا کمتر است. ۱۵-۱۰ درصد دیگر از تلفات جنینی نیز به عدم باروری مربوط می باشد و تقریبا ۲-۱ درصد تخم مرغ های قابل جوجه کشی به خصوص در طی تابستان به عنوان تخم مرغ انفجاری از دست می روند. در نتیجه ۲۵-۲۰ درصد مجموع تخم مرغ های چیده شده در دستگاه جوجه کشی به جوجه تبدیل نمی شوند. با ادامه افزایش قیمت خوراک دام و سایر هزینه ها، بسیاری از جوجه کشی های کوچک که در آمد زیادی ندارند سرانجام تعطیل می شوند.

راندمان جوجه کشی در فصل تابستان

نتایج جوجه کشی نیز غالبا در زمستان با تابستان متفاوت است. میانگین هچ تخم مرغ های چیده شده در یک دوره دوازده ماهه به طور متوسط ۷۵- ۷۰ درصد خواهد بود در حالی که میزان هچ تخم مرغ های تولید شده در طول زندگی یک مرغ بین ۶۵-۶۰ درصد تغییر می کند. با توجه به تحقیقات مستمر ده سال گذشته بر روی گله های مادر گوشتی، درصد هچ تخم مرغ های جوجه کشی ۶-۵ درصد افزایش یافته است که این پیشرفت به سبب بهبود مدیریت و بکارگیری تکنیکهایی مانند کنترل نور و تغذیه جداگانه مرغ و خروس بدست آمده است؛

که سبب غلبه بر مشکلاتی نظیر افزایش وزن، بلوغ زودرس و خروسهای فاقد کارایی شده است. متاسفانه در کشورهای در حال توسعه مسائلی نظیر نامطلوب بودن پوسته تخم مرغ، باروری ضعیف، تولید تخم مرغ های کوچک، بلوغ زود رس و مشکلات پا در خروسها به دلیل افزایش وزن، منافع جوجه کشی ها را به خطر می اندازند. علی رغم این امر که تغذیه جداگانه خروسها با جیره اختصاصی باعث افزایش تولید ۶-۵ جوجه به ازای هر مرغ می شود ولی این مسئله هنوز در بسیاری از کشورها اجرا نمی شود.

کنترل نور نیز هنوز به عنوان یک مشکل مطرح است؛ زیرا در سالن های باز در فصل تابستان در مقابل اشعه خورشید، فقط پرده ها قرار دارند که برای جلوگیری از نفوذ نور کافی نیستند. گزارش می شود که عدم باروری به سبب تنبلی خروسها در طی تابستان و با مشکلات پا ناشی از افزایش بیش از حد وزن بدن خروسها، علت ۵۰-۴۰ درصد ضایعات جوجه کشی به ازای کل تخم مرغ های چیده شده می باشد. مشکلات پا در خروسها به سبب تنوسینوویت، تورم مفصل استافیلوکوکی، آبسه کف پا و سایر جراحات، عدم باروری را تشدید می کند. با داروهای سولفامیدی دلایل کلی برای پایین بودن جوجه درآوری می باشند.

تلفات جوجه کشی در فصل تابستان

در یک جوجه کشی موفق، میانگین کل تلفات جنینی در طی ۷ – ۸ روز اول زندگی جنینی نباید از ۵-۴ درصد تخم مرغ های چیده شده تجاوز نماید. بررسی منظم تخم مرغ هایی که هچ نشده اند به ما کمک می کند که دریابیم این مرگ و میر در چه سنی و به چه دلیل صورت گرفته است. مرگ و میر جنینی ممکن است مسئول عدم هچ ۵۰ درصد تخم مرغ ها و به همین میزان ضایعات ناشی از عدم باروری باشد.

از آن جایی که جنین در طی دوران زندگی خود در معرض شرایط نامساعد مختلف قرار می گیرد می تواند در مراحل اولیه رشد تحت تاثیر برخی از عوامل از بین برود. رشد اولیه جنین در بدن مرغ اتفاق می افتد در نتیجه تحت تاثیر سلامت و درجه حرارت بدن مرغ قرار می گیرد زیرا بلاستودیسک / بلا ستودرم قبل از گذاشتن تخم تشکیل شده است. آزمایش تعدادی از تخم مرغ های تازه قبل از انکوباسیون می تواند به مشخص کردن وضعیت دقیق بلاستودیسک تخم مرغ نطفه دار از نظر ظاهر و اندازه به منظور تشخیص باروری و میزان هچ مورد انتظار کمک نماید.

مرگ و میر اولیه جنین ممکن است طی مراحل اولیه انکوباسیون رخ دهد که تقریبا ۶۰-۵۰ درصد کل ضایعات را شامل می شود. سرمای زمستان، درجه حرارت نامناسب اتاق نگه داری و گرمای بیش از حد تابستان در طی حمل و نقل تخم مرغ ها، اغلب باعث این مرگ و میر ها می شود. دود دادن غلط، اثرات سوء تغذیه، بیماری ها، کرچی، جمع آوری همزمان تخم مرغ های قابل جوجه کشی و تخم مرغ های کثیف روی بستر دلایل دیگری برای مرگ و میر اولیه جنینی هستند.

---

منبع : دامپزشکان ایران

---