پرورش فنچ در خانه

پرورش فنچ و نگهداری از آن

پرورش فنچ : در این مقاله سعی دارم شما را با یکی دیگر از پرندگان که در بین مردم از محبوبیت زیادی برخوردار هستند آشنا کنم . فنچ پرنده ای از خانواده گنجشک سانان که زیستگاه اصلی آن مناطق سرسبز کشور استرالیا و مناطق گرمسیر شرق آسیا مثل پاکستان، مصر و هندوستان بوده است. طول تقریبی آن در حدود 9 سانتی متر است. این پرندگان ریز جثه، در کشورهای مختلف نژادهای بسیار زیادی دارند که معروف ترین آنها عبارتند از فنچ بنگالی،فنچ نواری، فنچ بلوطی، فنچ آوازه خوان، فنچ سرخ زیبا، فنچ گورخری یا راه راه ،فنچ کشیش آفریقایی ، فنچ طوطی وار آبی رخ ،فنچ جاوه، فنچ مونیای سر سفید، فنچ مونیای ملوکان و فنچ چاشنی هستند. این اواخر نژادهای متفاوت آن وارد ایران هم شده است اما در ایران بیشتر از دو گونه گورخری و فنچ کامل سفید در قفس نگهداری می شود و برای جفت گیری مناسب هستند.

این پرندگان جذاب و پر جنب و جوش مقاومت بالایی برای نگهداری در خانه دارند و هزینه نگهداری آنها بسیار کمتر از پرندگان دیگر است.عمر آنها معمولا 5 سال است ولی اگر در شرایط مناسب تری قرار بگیرند می توانند تا 10 یا 12 سال هم عمر کنند و تا آخرین ماه های عمرشان قادر به تولید مثل هستند.

موارد مهم برای نگهداری و پرورش پرنده فنچ

قفس

از آنجا که فنچ ها پرندگان ریز جثه ایی هستند پس بهتر است در همان ابتدا به فکر درست کردن یک قفس مناسب برای آنها باشید. قفسی که از توری های ریز درست شده باشد که وقتی پرنده به فکر فرار باشد به خاطر جثه ریزش در بین میله های قفس گیر نکند و به خودش آسیب بزند در واقع قفس به عنوان محیطی است که فنچ و هر پرنده دیگری در آن رشد می کند و به زندگی خود ادامه می دهد.
اگر قصد دارید به کار پرورش فنچ بپردازید، به چند نکته مهم و اصولی برای ساخت قفس ها توجه داشت باشید. چارچوب قفس ها باید از مقاومت زیادی برخوردار باشند. به راحتی قابل شستشو و از نظر اقتصادی با صرفه باشند.

اندازه قفس : اگر از فنچ ها در خانه نگهداری می کنید در طول و عرض 45*75 و به ارتفاع 45 سانتی متر و اگر در سوله های پرورشی از آنها نگهداری می کنید ، اندازه قفس آنها 1.5*3 متر و در ارتفاع 2 متری باید باشد.

جنس قفس : مصالحی که برای ساخت قفس استفاده می کنید باید استانداردهای لازم را داشته باشد. چهار چوب قفس بهتر است از آهن باشد و بدنه آن از توری های فلزی و یا پلاستیکی که هم به راحتی قابل ضد عفونی کردن هستند و هم قیمت مناسب تری دارند.

دما و محیط مناسب : فنچ ها باید در قفسی که شما می سازید، احساس راحتی بکنند و قفس آنها نباید در جاهای شلوغ و پر رفت آمدی قرار بگیرد و حتی از نقل و انتقال قفس به جایی دیگر بپرهیزید چون برای فنچ ها آزار دهنده است مخصوصا هنگام تخم گذاری و جوجه کشی تا پرنده ها دچار استرس و ناراحتی نباشند در غیر این صورت فنچ ها رشد مناسبی نخواهند داشت و فرآیند تخم گذاری آنها پایین می آید.دمای متعادل برای فنچ ها همراه با نور کافی 15 تا 24 درجه سانتی گراد است.

بیماری ها

لازم به توضیح است که اگر فنچ ها بیمار شوند به سختی قابل درمان هستند و خیلی راحت آن را به پرندگان دیگر انتقال می دهند پس بهتر است قبل از اینکه آنها را به سوله های پرورشی انتقال دهید، پرنده ها را واکسینه کنید و اگر قصد اضافه کردن فنچ های جدید به سوله های پرورشی بعد از واکسن زدن چند روزی آنها را به دور از سایر فنچ ها قرنطینه کنید.

بیماری های شایع در بین پرنده های فنچ

در ابتدا یک نکته را یادآوری می کنم و آن این است که اگر محیطی که فنچ ها را نگهداری می کند غیر بهداشتی و ضد عفونی شده نباشد، پرندگان در معرض بیماری های ویروسی آبله، نیوکاسل، آنفولانزا قرار خواهند گرفت و بهترین راه قبل از هر چیزی ایجاد یک محیط سالم و بهداشتی است یعنی پیشگیری بهتر از درمان

آبله : یک بیماری واگیردار است و قابل انتقال که پرنده را دچار ضایعات پوستی می کند. بهتر است قبل از اینکه پرنده دچار عفونت های دیگری شود از آنتی بیوتیک ها استفاده کنید.

آنفولانزا : اگر فنچ ها به این بیماری گرفتار شوند دچار افسردگی ،اسهال و بی اشتهایی شدید می شوند و سیستم تنفسی پرنده تحت تاثیر قرار می گیرد.در بسیاری از مواقع واکسن آنفولانزا جوابگوی درمان این بیماری نیست و نمی توان آنها را از انواع بیماری های آنفولانزا ایمن نگه داشت.

نیوکاسل : این بیماری هم برای فنچ ها خطرناک است اگر به فنچ ها سرایت کند آنها را دچار بی اشتهایی شدید و اسهال می کند بال و پر و پاهایشان فلج می شود و قادر به پرواز کردن نمی باشند. متاسفانه هنوز به صورت قطعی از درمان آن نتیجه نگرفته اند.

اگر در خانه هایتان قفسی از این پرنده دارید بهتر است که برای جلوگیری مبتلا شدن فنچ ها به بیماری های ویروسی آبله، نیوکاسل و آنفولانزا آنها را به موقع واکسینه کنید و توجه داشته باشد که آنها پرندگان بسیار حساس هستند و باید آنها را دور از بوی غذاها و مواد ضد عفونی کننده ومخصوصا دود سیگار نگهداری کرد در غیر این صورت ممکن است زندگی آن به مخاطره بیفتد.

تعیین جنسیت

بیشتر نژادهای فنچ ها به خاطر شکل ظاهری که دارند برای تعیین جنسیت قابل شناسایی هستند .

راه های تشخیص فنچ نر از ماده

1. از طریق رنگ منقار هایشان به این صورت که وقتی فنچ ها به بلوغ می رسند و یا سن شان بالاتر می رود رنگ منقار هایشان تغییر می کند.فنچ های نر منقارشان قرمز پر رنگ است ولی ماده ها رنگ منقارشان قرمز روشن و متمایل به نارنجی است.
2. روش دوم توجه به ترکیب رنگ بال و پر فنچ های ماده و نر می باشد . ماده ها نسبت به پرنده های نز رنگ و لعاب کمتری دارند در واقع فنچ های نر بسیار زیباتر از ماده ها هستند.
3. روش سوم وجود پرهای خالدار سفید بر روی پرهای قهوه ایی که در دو طرف پهلوی شان قرار گرفته است.
4. چهارمین روش شکل تهاجمی و دفاعی پرنده های نر به ماده است . نر ها با مایه گذاشتن از سر و گردن،خود را مهاجم نشان می دهند که این امر در ماده ها خیلی کم رنگ است و بیشتر زمانی که جوجه هایشان به دنیا می آید این رفتار های دفاعی را به خود می گیرند.

تغذیه فنچ

اصلی ترین غذای فنچ ارزن و کتان است. علاوه بر آنها شما می توانید از مکمل های غذایی دیگر مثلا سبزیجاتی از قبیل کاهو، کلم ،اسفناج ، سبزی های تازه و میوه هایی از قبیل پرتقال،انگور،خیار، سیب و هویج رنده شده برای تغذیه فنچ ها استفاده کنید همچنین مولتی ویتامین ها و کلسیم را در آب حل کرده سعی کنید در طول هفته به میزان لازم به ظرف آبخوری آن اضافه کنید. تخم مرغ آب پز شده به عنوان بهترین غذای مکمل در دوران جفت گیری و تخم گذاری است که باید به مقدار لازم به پرنده خورانده شود.

لازم به یادآوری است که محلول ویتامین ها نباید بیشتر از 24 ساعت در ظرف آبخوری بماند بهتر است بعد از سپری شدن آن را کاملا شسته و تمیز کنید. میوه ها و سبزیجات را قبل از پلاسیده شدن از قفس خارج کنید.

تخم گذاری و جوجه کشی از فنچ

اگر شما به تغذیه فنچ ها اهمیت دهید آنها قادرند در سن دو ماهگی بالغ شده و شروع به جفت گیری کنند. قبل از دوره تخم گذاری باید جفت مناسبی برای فنچ ها انتخاب کنید چون کمی مشکل پسندند و با هر جنس مخالفی جفت نمی شوند حتی برعکس این موضوع و در عرض چند ثانیه ممکن است میل غریزی شان شدت بگیرد و شروع به جفت گیری کنند.
فنچ نر شروع به لانه سازی می کند و فنچ ماده در بستر نیمه آماده 6 تا 12 عدد تخم می گذارد و روی آنها می نشیند . پس از سپری شدن 12 الی 15 روز جوجه ها سر از تخم بیرون می آورند و والدین تا پر و بال گشودن جوجه ها را تغذیه کرده و از آنها مراقبت میکنند جالب است بدانید که لانه سازی آنها از دوران جفت گیری و تخم گذاری تا مستقل شدن جوجه ها طول می کشد. بهتر است جوجه ها را تا زمان مستقل شدن از والدین شان جدا نکنید چون باعث افسردگی والدین و ضعف روحی و جسمی جوجه ها می شود.

دانستن یک نکته بسیار حساس

پرنده های فنچ مثل دیگر پرنده ها قدرت سازگاری با آب و هوای ایران را ندارند. اگر روزی از سر احساسات این پرنده ها را از قفس آزاد کردید مطمئن باشد در همان ساعات اولیه باعث مرگ پرنده میشود .

---