میزان اکسیژن داخل دستگاه جوجه کشی شترمرغ

میزان اکسیژن داخل دستگاه جوجه کشی شترمرغ

کار زیادی نمیتوان برای جبران کمبود اکسیژن انجام داد به جز این که میزان اکسیژن در هوا را افزایش داد که انتخاب هزینه بری است . اگرچه کاهش رطوبت دستگاه به میزانی که تخم بزرگتر بتواند ۱۵ درصد کاهش وزن داشته باشد، مشکل ادم و کمبود فضا را کمتر می کند اما میزان اکسیژنی که وارد تخم می شود را افزایش نمی دهد. بنابراین، کاهش رطوبت دستگاه تمام مشکلاتی را که براثر نفوذپذیری نسبتاً پایین تخم ایجاد می شود، برطرف نمی کند.

به علاوه تولید گرمای متابولیک توسط جنین در مرحله آخر جوجهکشی می تواند دمای تخم را افزایش دهد خصوصاً اگر جریان هوای خنک در اطراف تخم کم باشد. این گرمای بالا باعث افزایش متابولیسم جوجه شده و نیاز جوجه به اکسیژن را بیشتر می کند در نتیجه میتواند کمبود اکسیژن در اثر شرایط پوسته را افزایش دهد و جوجه را بکشد. به طور خلاصه، تخم های بزرگتر احتمال هچ کمتری دارند زیرا در انتهای رشد با گرمازدگی، تجمع آب و کمبود اکسیژن مواجه می شوند.

اگر برای تخم های بزرگتر دستگاه جوجه کشی جداگانه در نظر گرفته شود که محیط دستگاه متناسب با احتیاجات آنها باشد می توانند با شرایط بهتری جوجه کشی شوند. تنوع حجم در جوجه کشی تخم های شترمرغ مشکل بزرگی است زیرا عدم تناسب نه تنها طراحی سبدهای تخم را مشکل می سازد بلکه بر عملکرد دستگاه جوجه کشی هم تأثیر می گذارد.

دما مورد نظر در میزان اکسیژن داخل دستگاه جوجه کشی

دمایی که برای تخم های بزرگ تر استفاده میشود باید کمتر از دمایی باشد که برای تخم های معمولی به کار میرود : یعنی “۳۶-۳۵/۵ در مقایسه با “۳۶/۵-۳۶. این مسئله دوره جوجه کشی را افزایش می دهد. بنابراین ضروری است که به اندازه کافی صبر کنید تا دوره طبیعی جوجه کشی برای هچ به پایان برسد. به علاوه دمای پایین تر میزان رشد و متابولیسم جنین را کاهش می دهد. به همین سبب نیاز به اکسیژن محدود شده و مشکلات کاهش اکسیژن که برای نفوذپذیری محدود پوسته ایجاد میگردد کمتر می شود.

در دستگاه هچر باید درجه حرارت به میزان کاهش یابد تا به تبادل دما طی هچ کمک کند. علاوه بر آن باید تغییرات وزن تخم ها کنترل شود تا رطوبت نسبی دستگاه جوجه کشی شترمرغ در سطح مناسبی تنظیم شود که ۱۵ درصد کاهش وزن را ایجاد کند. این رطوبت باید کمتر از میزان رطوبتی باشد که در دستگاه های جوجه کشی به طور میانگین تنظیم می شود.

بنابراین تنظیم اولیه باید در مخزن مرطوب حدود “۲۰ باشد که در مقایسه درجه طبیعی ” ۲۳/۵ است. با فرض آن که دوره جوجه کشی طولانی تر خواهد بود در نتیجه سوراخ کردن خارجی پوسته در شترمرغ ها احتمالاً به جای روز ۴۱ در روز ۴۳ یا ۴۴ اتفاقی می افتد. این افزایش زمان برای رسیدن به کاهش وزن مناسب هم کمک خواهد کرد.

محتویات تخم شترمرغ در میزان اکسیژن داخل دستگاه جوجه کشی

میزان و کیفیت جیره غذایی پرندگان تخم گذار در تعیین این که چه تخمی تولید خواهد شد، اهمیت بسیاری دارد. هر گونه محدودیت در دریافت انرژی در پرنده ها می تواند میزان مواد مغذی مورد نیاز برای تولید تخم را کاهش دهد. بنابراین تولید تخم طی فصل زمستان تا حدودی به دلیل نیاز پرنده به مصرف انرژی برای گرم نگاه داشت۰ خود به جای تولید تخم، محدود می شود.

کیفیت مواد مغذی تخم در تعیین ماندگاری و هچ جنین بسیار اهمیت دارد. مقایسه بین تخم های جمع آوری شده از آشیانه های طبیعی و چراگاههای مزارع زیمباوه نشان داده است که ترکیب چربی زرده تخم بسته به جیره ماده مولد تفاوت دارد.

به خصوص، پرنده هایی که به علوفه طبیعی دسترسی دارند زرده هایی غنی از اسید لینولنیک تولید میکنند اما پرنده هایی که با جیره های مصنوعی تغذیه می شوند میزان کمتری (حدود فقط ۱۰ درصد از میزانی است که در تخم های پرندگان وحشی دیده شد) از این اسید چرب ضروری در بردارند. هچ تخم های پرندگان پرورشی در مقایسه با تخم های پرندگان وحشی بسیار پایین تر بود و در تخم های گونه های دیگر کمبود اسیدهای چرب ضروری، همچ پایینی را نشان داده است.

---