منابع آلودگی تخم های شترمرغ سانان

منابع آلودگی تخم های شترمرغ سانان

منابع آلودگی تخم های شترمرغ

منابع آلودگی متفاوتی برای تخم ها وجود دارد. میکروب ها می توانند در اوید اکت وارد تخم شوند، مثلاً ویروس بیماری نیوکاسل ” می تواند از طریق پرنده ماده به تخم انتقال یابد. متأسفانه، فقط پرنده سالم و خوب می تواند از این مشکلات جلوگیری کند. تنها زمانی که تمام منابع دیگر آلودگی برطرف شوند باید پرنده ماده مولد به عنوان منبع آلودگی مورد بررسی قرار گیرد و تحقیقات دامپزشکی برای برطرف ساختن آلودگی ضروری خواهد بود. در اکثر موارد باید ماده آلوده را حذف کرد.

معمولا آلودگی میکروبی به هنگام سرد شدن تخم و پس از تولید تخم، در محیطی کثیف وارد پوسته می شود. با مدیریت متمرکز و جمع آوری به موقع تخم میتوان از آلودگی تخم ممانعت به عمل آورد . تمیز کردن نادرست تخم ها هم باعث آلودگی محتویات تخم می شود. خصوصاً اگر مایع گندزدایی کثیف یا خیلی سرد باشد.

به علاوه وجود باکتریهای باقی مانده روی پوسته تخم های ضدعفونی نشده می تواند باعث ایجاد مشکلات بعدی در جوجه کشی شود. بیشتر عفونت های کیسه زرده در جوجه ها بر اثر جوجه کشی تخم های ضد عفونی نشده ایجاد می شود. هنگامی که تخم به دستگاه هچر ورود داده می شوند، تعداد باکتریها میتواند به طور فزاینده ای افزایش یابد. اگر جوجه با نافی که کاملاً بسته نشده از تخم بیرون بیاید، قرار گرفتن در معرض پوسته های آلوده مطمئناً راهی برای آلودگی کیسه زرده خواهد بود.

بنابراین اگرچه دلیل بروز کیسه زرده عفونی اغلب جوجه کشی ضعیف شناخته میشود دلیل این که دو بلاستودرم در یک زرده مشاهده شده است این امکان وجود دارد که دوقلوهایی که دیده شده از تخمکی مجزا بوده باشند.

جنین های دو قلوی شترمرغ در منابع آلودگی تخم های شترمرغ

دوقلوهایی که از تخم های تک زرده هستند و به مراحل نهایی رشد میرسند بسیار نادرند اما در مرغ های خانگی و بلدرچین مشاهده شده اند. این جنین ها دارای کیسه زرده ای مشترک و معمولی اند و معمولاً از یک جنس می باشند اما همسان بودن در این دوقلوها مشخص نمی شود. اگرچه در بلدرچین الگوهای ارثی رنگ، تک تخمکی بودن را نشان نمی دهد.

به تازگی در موردی از دوقلویی در اموها مشاهده شد که گواهی بود بر این که در پرندگان هم دوقلویی همسان روی می دهد. این دوقلوها پس از آن که یکی از آنها پوسته را سوراخ کرد، از تخم بیرون آمدند و پرورش دهنده شان هم با بزرگ کردن سوراخ به آنها کمی کمک کرد. جوجه ها روبروی هم و ناف به ناف قرار گرفته بودند اما پرورش دهنده هیچ تماس بافتی مستقیمی مشاهده نکرد. تمام کیسه زرده جذب شده بود و ناف ها بسته بودند. هم وزن بودن جوجه ها هنگام از تخم بیرون آمدن نشان دهنده این است که زرده به طور یکسان بین دو پرنده تقسیم شده است.

اندازه تخم شترمرغ در منابع آلودگی تخم های شترمرغ

برخلاف اندازه کوچکشان زنده ماندند و تا ۲ ماهگی رشد یافتند. تخمی که این پرندگان از آن بیرون آمدند بزرگتر از اندازه میانگین در دسته تخم ها بود ( ۵۸۵ گرم در مقابل ۴۴۳ گرم ) اما در میان تخم هایی که توسط دیگر پرندگان در همان فصل گذاشته شده بود اندازه متوسطی داشت. با استفاده از ردیابی DNA این مطلب ثابت شد که جوجه ها از یک زرده بوده اند. طی دوره ای از آزمایشات در سال ۱۹۹۵ درباره جنین های مرده درون تخم های شترمرغ یک جفت از دوقلوهای شترمرغ رشد یافته، پیدا شدند.

تخمی که از این دوقلوها در آن بودند وزن اولیه اش ۱۵۳۸ گرم بود و در روز ۳۵ جوجه کشی ۱۴/۶ درصد از وزن اش را از دست داده بود (در روز ۴۱ سوراخ کردن داخلی صورت گرفت که در این هنگام ۱۷/۱ درصد کاهش وزن داشت). مشاهدات نوربینی الگوی رشد دائمی، تخم های شترمرغ را نشان داد.

هر جنین به طور کامل شکل گرفته بود، به همراه ضمائم کامل پرها و بر روی گردنشان الگوی رنگ کاملی وجود داشت . هر چند جنین ها کوچک بودند اما میزان رشدشان همانند جنین های طبیعی در روز ۳۸ جوجه کشی بود. جنین ها با شماره های ۱ و ۲ مشخص شدند که اولی به اتاقک هوایی تخم نزدیک تر بود. وزن بدن بدون زرده و به صورت خیس و اندازه گیری های ریختشناسی انجام شد . آزمایشات کلی امعاء و احشاء نشان داد که تمام اعضاء در دوقلوها وجود دارد اگرچه اعضاء خاص به خصوص روده در جنین دوم بهتر ظاهر شده بودند.

---