عوامل موثر در تلفات تخم های شترمرغ

عوامل موثر در تلفات تخم های شترمرغ

قطعاً اگر تنظیم رطوبت دستگاه جوجه کشی نادرست باشد تمام دسته های تخم با کاهش وزن مشکل خواهند داشت و به هچ صدمه میزند. رطوبت بالا، کاهش وزن را کم می کند و حتی در پوسته هایی با نفوذپذیری متوسط، تجمع آب در بدن میتواند مانع حرکت جنین درون تخم شود و از هچ شدن جوجه جلوگیری کند. بالعکس تخم هایی با نفوذپذیری بالا از رطوبت بالای محیط خارج از تخم بهره می برند زیرا کاهش وزن تخم را محدود می کند و از دهیدراته شدن جنین می شود.

در پوسته هایی که نفوذ پذیری بالایی دارند، رطوبت پایین دستگاه جوجه کشی بر حیات جنین تأثیر می گذارد زیرا کاهش وزن را تشدید می کند و حتی در تخم هایی که نفوذپذیر معمولی دارند کم آبی می تواند مشکل ساز باشد. پوسته هایی که نفوذپذیری آنها پایین است می توانند از این شرایط استفاده کرده و کاهش وزن طبیعی را بدست آورند اما پایین بودن رطوبت دستگاه جوجه کشی تأثیری بر میزان اکسیژن هوا ندارد و کمبود اکسیژن همچنان مشکل ز است.

تخم های ترک خورده در معرض کاهش وزن بالا قرار دارند زیرا پوسته هیچ کنترلی روی کاهش وزن تخم ندارد. مشکلات دهیدراته شدن و عفونت همیشه وجود دارد لذا هرگز نباید تخم هایی که سوراخ یا ترک دارند را در دستگاه قرار داد حتی اگر ترمیم شوند. در مزارعی که هنگام جوجه کشی کاهش وزن تخم کنترل می شود، مشکل دهیدراته شدن نادر است زیرا به راحتی می توان آن را تنظیم کرد.

میزان آب موجود در تخم های شترمرغ

حتی اگر بعضی از تخم ها در مقایسه با میانگین تخم ها میزان آب بیشتری از دست دادند، می توان آنها را به دستگاه جوجه کشی دیگری با درجه رطوبت بالاتر انتقال داد. از بین بردن مشکل کاهش وزن بسیار کم که به سبب نفوذپذیری پایین پوسته ایجاد می شود، مشکل تر است.

جنین در تخم هایی که نفوذپذیری پوسته شان پایین است معمولا طی چند روز آخر جوجه کشی میمیرند. اطراف جنین را مایع فرا گرفته و اغلب ظاهری پف کرده دارند. در تحقیقی از تخم های شترمرغ در تخم هایی که دوره کامل را سپری کرده و از تخم بیرون نیامده بودند مشخص شد که ۹ جنین ادم شدید داشتند. میانگین کاهش وزن این تخمها ۱۰/۵ درصد بود که پایین تر از میانگین کاهش وزن تخم های هچ نشده (۱۳/۸ درصد) بود

خفه گی جنین ها در عوامل موثر در تلفات تخم های شترمرغ

این جنین ها برخلاف مایعی که در اطرافشان بود از آن “اشباع” نشده بودند (هر چند خفه شده بودند). حتی اگر بتوان کاهش وزن را با پایین آوردن رطوبت دستگاه جوجه کشی افزایش داد ولی مشکل نفوذپذیری پایین پوسته همچنان وجود دارد و علت مرگ اکثر این جنین ها کمبود اکسیژن است. مشکل از دست دادن آب یک گروه از تخم های شترمرغ سانان به عنوان یک مشکل واقعی در طول دوران جوجه کشی مطرح نمی باشد در صورتی که رطوبت دستگاه جوجه کشی جهت کاهش میزان طبیعی آب و وزن تخم تنظیم شود.

مشکل تجمع آب اغلب در تخم های شترمرغ سانان دیده می شود زیرا نمیتوان به اندازه کافی رطوبت دستگاه جوجه کشی را در سطح پایین نگاه داشت. مشکل اصلی بر اثر بالا بودن رطوبت محیطی اتاقی است که دستگاه جوجه کشی در آن قرار دارد. تنها راه حل این مشکل برطرف کردن رطوبت هوای اتاق قبل از ورود به دستگاهه ای جوجه کشی است. مسئله بعدی در ارتباط با دستگاه های کوچک روی میزی است که برای تخم های شترمرغسانان مورد استفاده قرار میگیرد.

با این که می توان به طور فیزیکی ۲۰ تخم را داخل کابین قرار داد، گذاشتن این تعداد تخم میزان هوای داخل کابین را کاهش میدهد. همچنین این تخم ها آب خود را در این میزان هوای کم از دست می دهند و در نتیجه به سرعت رطوبت افزایش مییابد و مانع کاهش وزن به شکل طبیعی می شود (مقداری کمی آب در میزان هوای کم، دارای رطوبت نسبی بالا خواهد بود).

عوامل تأثیرگذار در هچر در عوامل موثر در تلفات تخم های شترمرغ

آب یا بخار آن را نصف و میزان هوا را دو برابر می کند. همچنین با توجه به افزایش میزان هوای خنک منافعی هم دارد که طی مراحل آخر رشد از افزایش دما جلوگیری میکند.

تبادل گازهای تنفسی در عوامل موثر در تلفات تخم های شترمرغ

همان طور که نفوذپذیری پوسته بر کاهش وزن تخم شترمرغسانان تأثیر می گذارد بر میزان تلفات و همچنین بر میزان تبادل گازهای تنفسی هم تأثیر دارد . نفوذپذیری بالای پوسته هیچ محدودیتی بر تبادل گاز در جنین ایجاد نمی کند. اگر رطوبت دستگاه تنظیم باشد در نتیجه از کمبود آب جلوگیری خواهد شد و مشکلات زیادی برای هچ به وجود نمی آید. هر چند اگر یک گروه تخم با رطوبتی جوجه کشی شوند که برای گروه تخم های قبلی مناسب بوده است اما همیشه تعدادی از تخمها با نفوذپذیری بالا دچار کم آبی خواهند شد.

اغلب جنین تخم هایی که کاهش وزن آنها بالای ۲۰ درصد است طی هچ زنده نمی مانند. هنگامی که نفوذپذیری پوسته بسیار پایین است، مشخص ترین علامت آن کاهش وزن کمتر تخم است اما میزان اضافی آب که اغلب به شکل بدن و پاهای پف کرده جنین دیده می شود، را نخواهد کشت. کمبود نقل و انتقال اکسیژن توسط پوسته مانع رشد و نمو قبل از ایجاد سوراخ داخلی، می شود.

این جنین ها که معمولاً کوچک هستند و اتاقک هوایی را سوراخ نکرده اند، اغلب به دلیل کمبود اکسیژن میمیرند

---