تورم و التهاب سینوس ها طوطی سانان
تورم و التهاب سینوس ها طوطی سانان
رینولیت بیشتر در طوطی خاکستری آفریقایی اتفاق می افتد ولی اجسام خارجی در هر گونه ای دیده میشود. رینولیت ها در اثر سفت شدن ترشحات مخاطی و کثافات در حفرات بینی تشکیل می شوند. هر ذرهٔ کوچکی که همراه با هوا استنشاق می شود می تواند تبدیل به جسم خارجی در حفرات بینی شود.
علائم بالینی
در طوطی ها علائم اغلب به صورت ناگهانی به شکل ترشحات از بینی، احساس ناراحتی در ناحیه صورت و عطسه شروع می شوند.
تشخیص
باید اطلاعات کاملی در مورد شرایط محیطی پرنده گرفته شود و به میزان رطوبت هوا و ذرات معلق توجه ویژهای گردد. برای مشاهدهٔ داخل سوراخ های بینی از چراغ قوه یا اندوسکوپ با فیبر نوری استفاده میشود. رینولیت ها معمولا به سادگی به شکل توده هایی سفت قابل مشاهده هستند.
اجسام خارجی اگر بسیار عمقی واقع شده باشند ممکن است دیده نشوند. اگر مشکوک به جسم خارجی هستید ولی نمی توانید آن را مشاهده کنید باید پرنده بیهوش شود و آندوسکوپی با پراب سخت انجام شود.
درمان
برای خارج کردن کثافات و مرطوب سازی مجاری هوایی، بینی شستشو داده می شود. شستشو روی یک ظرف انجام شود که در صورت خارج شدن هر گونه جسمی بتوان آن را مشاهده کرد. با استفاده از سرسوزن یا سوآب رینولیت ها به آرامی از مخاط زیری خود جدا و خارج می شوند.
مقداری خونریزی معمولاً اتفاق میافتد. اگر خونریزی زیاد بود با قرار دادن کیسه یخ بر روی بینی یا قطره موضعی اپی نفرین (با رقبت ۱۰۰۰: ۱) قابل کنترل است.
پیش آگهی
در کل پیش آگهی خوب است. مرطوب سازی و تصفیه هوا می تواند از عود این مشکل جلوگیری کند.
سینوزیت (تورم و التهاب سینوس ها)
این بیماری در اکثر گونه ها اتفاق می افتد ولی بیشتر در طوطی های آمریکایی دیده می شود. این بیماری با کمبود ویتامین A و وجود محرک های محیطی مرتبط است ولی به صورت اولیه نیز پرندگان را مبتلا میکند.
علائم بالینی
شایع ترین علائم بالینی شامل تورم نامتقارن صورت، احساس ناراحتی در ناحیه صورت و عطسه است.
تشخیص
از ترشحات داخل سینوس برای انجام سلول شناسی و کشت و تست حساسیت آنتیبیوتیکی نمونه برداری انجام می شود. در پرندگان مستعد به پسیتاکوزیس (عفونت با کلامیدیوفیلا پسیتاسی) تست های مربوطه باید انجام گردد.
در حالات شدید و راجعه از سر تصویر برداری انجام شود تا از نظر وجود توده های گرانولوماتوزی یا پنیری مورد بررسی قرار گیرند. رادیوگرافی در تشخیص تودهها و ضایعات کوچک دقت کمتری دارد ولی نسبت به سیتی اسکن و ام آر آی بیشتر در دسترس است.
درمان
بعضی از موارد پاسخ مطلوبی نبست به درمان ضد میکروبی بر اساس کشت و تست حساسیت، بخور و اصلاح عوامل غذایی و محیطی نشان می دهند. بخور با محلول سالین معمولاً مؤثر است؛ با این وجود بعضی از کلینیسین ها می دهند به این بخور دارو نیز اضافه کنند.
داروهای رایج مورد استفاده برای بخور عبارتند از استیل سیستئین برای مرطوب سازی مجاری تنفسی (به میزان ۲۰۰ میلی گرم در ۹ میلی لیتر آب استریل)، انروفلوکساسین برای سینوزیت های ناشی از باکتری های گرم منفی (به میزان ۱۰ میلی گرم در هر لیتر آب استریل).
جنتامایسین برای سینوزیت های ناشی از باکتریهای گرم منفی (به میزان ۵۰ میلیگرم در هر ۱۰ میلی لیتر سالین استریل) و کلوتریمازول برای سینوزیت های قارچی (به میزان ۱۰ میلی گرم در هر میلی لیتر از پلی اتیلن گلیکول). بخور بهتر است به وسیله دستگاه مخصوصی و درون قفس بدون درز انجام شود.
بسیاری از پرندگان مبتلا به سینوزیت به طور کامل به درمانهای ضد میکروبی و اصلاح روش نگهداری پاسخ نمی دهند. در موارد راجعه، باید به توده های پنیری یا گرانولوماتوزی مشکوک شد که ممکن است
نیازمند جراحی باشند.
دستگاہ تنفسی تحتانی پرندگان
بیماری نوک زدن به پر در پرندگان خانگی
- am.admin
- دی 23, 1396
- 11650 بازدید