تغذيه شترمرغ

تغذيه شترمرغ

تولید تجاری شتر مرغ، صنعتی جدید در سطح دنیا می باشد. هرچند در برخی نقاط قدمت پرورش شتر مرغ بیش از یکصد سال است اما حتی پس از این همه سال تجربه اطلاعات محدودی در خصوص نیازهای تغذیه ای شتر مرغ ها در دسترس می باشد.

با فقدان اطلاعات تحقیقاتی لازم در این زمینه، روش های تغذیه ای بر اساس عوامل مختلفی بنا شده است. عادت های طبیعی تغذیه ای و چرا، آناتومی دستگاه گوارش و فیزیولوژی، تجربیات تغذیه عملی و نتایج تحقیقات انجام یافته در این زمینه در توسعه برنامه های تغذیه ای شترمرغ ها در نظر گرفته می شوند.

به هر حال تجربیات و تحقیقات بسیاری در این زمینه مورد نیاز است تا نقاط مبهم نیازهای تغذیه عملی شترمرغ ها را برای ما روشن سازد.

علیرغم تفاوت های موجود بین این پرندگان و گونه های دیگر طيور، گروه های مواد مغذی مورد نیاز جهت نگهداری، تولید، رشد و پرواربندی مانند دیگر پرندگان می باشد. بنابراین قبل از صحبت در خصوص نیازهای تغذیه ای خاص تغذیه پایه مورد نیاز این پرندگان به طور عمومی مرور می شود.

آب

آب مهم ترین و اصلی ترین ماده مغذی است. آب بیش از ۵۰ درصد وزن بدن را تشکیل می دهد.

جهت بسیاری از واکنش های شیمیایی بدن آب، به عنوان یک سوبسترا و حلال برای حمل ترکیبات شیمیایی و مواد مغذی مطرح می باشد.

همچنین آب نقش های مهمی را در حرکت لغزشی سطوح مفصلی و در مایع مغزی – نخاعی ایفا می کند.

نقش های اختصاصی آب نیز بسیار وسیع می باشد. حیوانات بدون غذا برای زمان های طولانی زنده می مانند ولی تنها چند روز بدون آب زنده خواهند ماند.

دریافت آب به عوامل زیادی مانند درجه حرارت و رطوبت محیط، نوع و مقدار غذای مصرف شده، مرحله تولید، مقدار تولید یا رشد و کیفیت آب بستگی دارد. یک قانون کلی برای تولیدکنندگان این است که مصرف آب حتما باید دو برابر مقدار غذای خشک مصرف شده از نظر وزنی باشد.

اگر چه ممکن است این مطلب به عنوان یک مرجع مطرح باشد لیکن در عمل پرندگان باید دسترسی آزاد به آب تازه و تمیز جهت تولید و رشد داشته باشند. کیفیت آب خصوصا در مورد آب چاه یک مزرعه نیز جهت تکافوی نیازهای این پرندگان باید مورد توجه قرار گیرد.

باید نمونه های آب به صورت منظم و دوره ای به آزمایشگاه ارسالشوند و مقدار کل مواد جامد محلول (TDS) ، نیترات ها، سولفات ها، شمارش کلی کلی فرمها و دیگر مواد مضر مشخص شوند. جدول شماره ۲ به عنوان یک مرجع جهت TDS در آب طيور می تواند مورد استفاده قرار گیرد. در برخی موارد استفاده از فیلتر یا مواد کاهش دهنده سختی آب جهت ارتقاء کیفیت آب تا سطح استاندارد مورد نیاز
است.

پروتئين

به عنوان مواد اصلی تمامی سلول های زنده، پروتئین ها در زندگی حیوانی و گیاهی نقشی اساسی ایفا می کنند. گیاهان منشاء اصلی پروتئین ها بوده و امکان سنتز پروتئینها را از ترکیبات ساده مانند دی اکسید کربن، آب، نیترات ها و سولفات ها دارند.

حیوانات از سوی دیگر قادر به سنتز پروتئین های مورد نیاز خودشان از ترکیبات ساده نیستند. آنها وابسته به مواد گیاهی یا برخی بافت های حیوانی به عنوان منبع تامین پروتئین غذایی می باشند. در حیوانات پروتئین ها تشکیل دهنده های اولیه اعضا و بافت های نرم مانند عضلات هستند. همچنین در ساختمان استخوان ها و دیگر بافت های اسکلتی به عنوان ترکیبات اصلی مطرح هستند.

در بدن نقش های اساسی مانند ترکیبات خون، آنتی بادی های ایمنی زا، مواد ژنتیکی، آنزیم ها، هورمون ها و دیگر متابولیت ها ایفا می کنند. حیوانات تک معده ای مانند طيور تنها دارای نیاز پروتئین نیستند بلکه دارای نیازهای خاص به اسید آمینه ها می باشند.

این اسید آمینه ها (واحدهای تشکیل دهنده پروتئین ها) در جیره های مختلف به مقادیر مشخصی جهت پشتیبانی مطلوب از رشد و تولید مورد نیاز می باشند. اهمیت کیفیت پروتئین بدین معنی است که زمانی که یک یا چند اسید آمینه ضروی کمتر از خود نیاز در جیره غذایی است، سنتز پروتئین های خاصی در بدن اتفاق می افتد و در نتیجه کاهش رشد، تولید یا تفریخ رخ خواهد داد.

۲۲ اسید آمینه وجود دارند که پروتئین ها را در بدن تشکیل می دهند. ۱۲ تا از این اسید آمینه ها به دلیل عدم امکان سنتز شدن در بدن طيور باید در جیره غذایی موجود باشند. پنج تا از این ۱۲ اسید آمینه، اسیدهای آمینه های بحرانی خوانده می شوند زیرا نه تنها ضروری هستند بلکه در غذاهای طبیعی مانند.

دانه و غلات

دانه های غلات هم به مقادیر کم یافت می شوند. اسید آمینه های بحرانی میتونین ، سیستین، لیزین ، تریپتوفان و آرژینینه می باشند. پروتئین تمام غذا که اغلب به عنوان پروتئین خام خوانده می شود تنها یک معیار آزمایشگاهی مقدار ازت تام غذا می باشد. مقدار پروتئین تام هیچ چیزی از سطوح اسیدهای آمینه یا توازن آنها در غذا را نشان نمی دهد.

توازن اسید آمینه ها به طور قابل توجهی از یک جیره تا جیره دیگر تفاوت در اجزاء) فرق می کند. همانگونه نیز مقادیر اسید آمینه های بحرانی اینگونه هستند. برای مثال اغلب غلات از نظر لیزین فقیر می باشند در حالی که جیره سویا غنی از لیزین است اما از نظر متیونین فقیر می باشد.

غذاهای دریایی یکی از غنی ترین و کامل ترین اسید آمینه ها را در بین منابع غذایی پروتئین نشان می دهند اما متأسفانه بسیار گران هستند. با استفاده از اجزاء غذایی متنوع با اسید آمینه های مکمل یکدیگر کیفیت پروتئین نسبت به یک یا دو منبع پروتینی بسیار ارتقاء می یابد.

نیازهای پروتئینی و آمینواسیدی، مقادیر مطلق در روز (نه به درصد) می باشند. درصد پروتئین تنها وابسته به مقدار دریافت روزانه غذا می باشد. برای مثال اگر نیاز روزانه پروتئین برای یک پرنده ۳۰۰ گرم مشخص شده باشد، این نیاز از طریق سه پوند غذای دارای ۲۲ درصد پروتئین یا چهار پوند با ۱۷ درصد پروتئین تأمین می شود.

بنابراین باید دریافت روزانه همواره در بحث نیازهای تغذیه ای مورد توجه قرار گیرد. همچنین نیازهای پروتئینی وابسته به میزان انرژی جیره به خصوص برای پرندگان در حال رشد می باشند. از آنجایی که گونه های مختلف طیور غذا می خورند تا انرژی مورد نیاز خود را تأمین کنند، بنابراین مقدار پروتئین نیز تحت الشعاع مقدار انرژی جیره قرار می گیرند.

هرچند تعدادی تحقیق در این خصوص انجام یافته است اما نیازهای پروتئین و اسید آمینه ای جهت دوره تولید، رشد و استراحت شتر مرغ ها هنوز کاملا مشخص نشده است.

بهر حال مشاهدات تجربی تغذیه شتر مرغ ها، مطالعات مزرعه ای و نتایج تحقیقاتی دیگر گونه ها، اطلاعات مفیدی را در فرموله کردن جیره های متوازن برای شترمرغ های در حال رشد و تولید در اختیار ما قرار می دهد. به طور نمونه جیره های تجاری برای شتر مرغ ها ۱۵ تا ۲۳ درصد پروتئین خام دارند.

پیشنهاد ویژه

برای راه اندازی یک کسب کار بسیار پر سود می توانید با خرید یک دستگاه جوجه کشی و تهیه چند تخم نطفه دار شترمرغ صاحب چند جوجه شترمرغ شده و از پرورش آن ها به سود خوبی برسید.

---