بهداشت در سالن های مرغ تخمگذار

بهداشت در سالن های مرغ تخمگذار

روند مبانی بهداشتی در سالن مرغ های تخمگذار تا سن ۲ الی ۳ ماهگی تقریبا شبیه مرغ های گوشتی است. تفاوت عمده ای که تا سن ۲ الی ۳ ماهگی بین جوجه های گوشتی و تخمگذار مطرح است، بیشتر به برنامه های پرورشی این دو نژاد مربوط است. به طوری که تنها فرمول غذایی، شاخص ترین وجه افتراق به حساب می آید و از بابت سایر فاکتورهای پرورشی تفاوت ویژه ای به چشم نمی خورد. از دو ماهگی به بعد و بعضی اوقات بنا به تشخیص دامپزشک فارم و یا تجربه شخصی مرغدار، از سن ۳ ماهگی جوجه های نژاد تخمگذار را که به نام ” پولت” معروفند به داخل قفس های مخصوص مرغان تخمگذار منتقل می کنند و تا پایان عمر اقتصادی خود مجبورند که در همان قفس باقی بمانند.

از این به بعد قفس به عنوان یکی از عوامل زیستی و جزء ضمائم ساختمانی سالن های پرورش مرغان تخمگذار به حساب می آید. نقش قفس مانند خانه دائمی مرغ، از نقش سایر منضمات سالن نه تنها کمتر نیست، بلکه به این دلیل که به منزله خانه همیشگی مرغ تخمگذار محسوب می شود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. سیستم و اندازه های آن و در عین حال کیفیت ساختمانی قفس، در بهره وری بیشتر از تولید مرغ بسیار مهم است.

امروزه برای زیستن طيور تخمگذار که برای حداقل یکسال تا یکسال و نیم از عمر اقتصادی خود را مجبورند در قفس سپری کنند، از تکنیک های پیشرفته صنایع مرغداری استفاده می کنند که، هم مرغ ها در داخل قفس با مشکل خاصی روبه رو نیستند و هم مدیریت یک مرغداری با مسائل پرورش و تولید مرغ های تخمگذار، درگیری سیستم های قدیمی را ندارد.

آبخوری و دانخوری اتوماتیک و قابل شست و شو و ضدعفونی، در عین حال وجود مکانیسم های خودکار جمع آوری کود و تخم مرغ، ضمن کمک فراوانی که در جهت سهولت انجام امور عاید مرغدار کرده اند، از بابت اجرای برنامه های بهداشتی در داخل سالن های مرغان تخمگذار، نسبت به سیستم های قبلی از امتیازات بالایی برخوردارند. بنابراین اتوماسیون همواره به دلیل راهگشای بهداشتی مطمئن می تواند در خدمت اقتصاد مرغداری نیز باشد.

مساله جمع آوری کودی که در زیر پا و قفس مرغ ها، مرتبا بر روی هم انباشته شده و بخصوص در تابستان سبب ناراحتی شدید مرغ ها می شوند، امروزه با نصب نوارهای نقاله حمل کود و جمع آوری آن در خارج از سالن، به نحو رضایت بخشی حل شده است. این سیستم بدون دخالت کارگر و به دور از هر گونه سر و صدا به آرامی و به تدریج، کود جمع شده در زیر قفس ها را به خارج از سالن می برد و از آنجا به بعد تحویل دستگاه های کود خشک کنی می دهد. در آنجا کود توسط ماشین آلات مخصوص به پودر خشک تبدیل و بسته بندی می شود تا در موارد خاص کشاورزی و غیره به مصرف برسد. در ساختمان های پیشرفته نگهداری مرغان تخمگذار از سیستم نور اتوماتیک نیز بهره می گیرند.

مرغ های تخمگذاری که در قفس پرورش می یابند، طبق نظر دامپروران و دامپزشکان متخصص پرورش طیور در دوره های مختلفی از تولید خود، به مقادیر خاصی از ساعات نور احتیاج دارند تا بیشترین تولید را داشته باشند. در این گونه سالن ها سیستم های قطع و وصل اتوماتیک برق به طریقه روشن و خاموش شدن آرام و تدریجی مجهز گردیده است که برای مرغان تخمگذار نوعی طلوع و غروب خورشید را تداعی می کند.

علاوه بر خودکاری در ایجاد گرما و رطوبت و تهویه مناسب که طبق برنامه برای مرغان تخمگذار برای تولید تخم نطفه دار جوجه کشی تنظیم شده است، در ساختمان چنین سالن هایی سیستمی خودکار به نام آئروسل نیز، نصب می کنند که برای واکسیناسیون پاره ای از بیماری ها بخصوص نیوکاسل کابردی بسیار مناسب و بهداشتی دارد. در امراضی که برای پیشگیری آنان می توان از سیستم آئروسل استفاده کرد، این بهترین وسیله موجود است. در این سیستم واکسن آماده شده را در مخزن مخصوص آئروسل می ریزند و با فشار پمپ هواء مایع واکسن را به شکل پودر و ذرات بسیار ریز در هوای سالن پخش می کنند.

مرغ ها ضمن تنفس این ذرات از طریق دستگاه تنفس، واکسن را جذب و برعلیه بیماری مورد نظر واکسینه می شوند. در این سیستم می توان از چندین مخزن واکسن در چند نقطه مختلف که در داخل سالن نصب شده است، واکسن را که به شکل مایع و در شرایط خاصی تهیه و آماده گردیده است، از بالای سر و یا روبه روی مرغان در تمام فضای سالن موانعی را که در سایر روش های واکسیناسیون موجود هستند، ندارد.

با توجه به توضیحات ارائه شده در فوق، همه مبانی بهداشتی در سالن های پرورش جوجه ها و یا طیور گوشتی و تخمگذار باید به نحوی برنامه ریزی و تدوین گردند که مجموعا به دست آوردهای اقتصادی مورد نظر در صنایع پرورش طیور منجر شوند. بنابراین نقشه ساختمان، نوع مصالح به کار رفته در آن، تاسیسات متنوع و مختلفی که در داخل یا خارج سالن ها پیاده و نصب می گردند، همگی باید محیطی مناسب و بهداشتی ایجاد کنند.

بنابراین، کل سیستم باید قبل از هر چیزی در خدمت فراهم کردن بهداشت مورد نیاز طیور در مجتمع های صنعتی پرورش طیور قرار گیرند، تا بتوان با تکیه بر اهرم بهداشت به اهداف اقتصادی نائل آمد. بنابراین در پروژه هایی که اصول شناخته شده و تجربه شده بهداشتی در نقشه ها و تاسیسات ساختمانی آنان از قبل پیش بینی نشده است، و یا به نحوی با مبانی بهداشت ناهماهنگ هستند، هرگز به اهداف مورد نظر دست نمی یابند و با شکست حتمی مواجه خواهند شد.

---